Weekoverzicht #21; back to basic, spinnen in bed en een black mamba

Net als vorige week bracht ik ook deze week door in Zuid Afrika. Deze week was ik vooral erg offline en back to basic met van die buitenwc’s en zo (lees; spinnenparanoïa alert).

Maandag

We verlieten het spannende Ermelo om via Johannesburg richting de grens met Botswana te rijden. Een vreselijk saai stuk weg. We hebben dit maar onderbroken met een stop bij de Cradle of Humankind voor een tour door de grotten van Sterkfontein. Daar zijn één van de oudste overblijfselen van de voorouders van de eerste mens gevonden. Kruipend van grot naar grot door veel te smalle doorgangen met ondergrondse meren was het een echte beleving en niet eentje die geschikt is voor claustrofoben. Een zeer welkome afwisseling van een lange dag in de auto.

Net voor 5 uur kwamen we aan in de Aloë Lodge. Deze lodge is volledig off the grid. Geen stroom. Geen bereik met je telefoon. Geen mensen. Geen wegen. Geen wifi. Helemaal niks. Behalve natuurlijk spinnen. Ga ik even tanden poetsen in de buiten badkamer zit er 3 minuten later in de slaapkamer een enorme spin op de muur naast mijn hoofdkussen. Waarom terroriseren die beesten mij altijd?

Dinsdag

Wat een geweldig uitzicht om bij wakker te worden. De vogels worden wakker. De apen krijgen ruzie. De spinnen zijn gelukkig weer verstopt. En mijn moeder heeft een twee meter lange slang gevonden vlak buiten hun kamer zonder muren. Blijkt het een black mamba te zijn, één van de meest gevaarlijke slangen van Zuid Afrika. Vannacht maar even goed checken op slangen in bed.

Meteen uit bed gesprongen om een rondje te wandelen. Onderweg zoveel verschillende sporen van allemaal dieren die rondom en door het kamp hebben gewandeld. Het is een heel klein kamp voor max. 8 mensen dus wij waren de enige gasten. Het is 10 km rijden over bospaden naar de dichtstbijzijnde asfaltweg en dan nog eens 10 km naar het dichtstbijzijnde dorp waar misschien wel een dorpsdokter is. Ergens in het grote game reserve waar de lodge staat is een Malawise (schrijf je dat zo? Iemand uit Malawi dus) manager, maar zie die maar eens te vinden. Oftewel, het is wel handig om je schoenen en bed af en toe te checken 😉 . We zagen nog een hele grote arend die een klipdas (soort grote marmot) van de bergen af trok waardoor de rest in blinde paniek een uur lang alarm bleef slaan. Whoehoe, live National Geographic.

Woensdag

On the road again. We zouden onderweg naar onze bestemming stoppen in een reservaat, maar na een half uur zoeken hebben we het op gegeven. Dan maar saai de hele dag in de auto zitten en koeien en geiten ontwijken.
Eindpunt was Louis Trichardt; een vreselijke plaats waar alleen maar fastfood ketens en dubieuze voedselvergiftiging restaurantjes te vinden waren. We hebben het maar gehouden bij een supermarkt maaltijd. Ook wel eens lekker aangezien de calorieën in hoog tempo naar binnen gaan maar nauwelijks benut worden.

Toen we bij de receptie van de lodge stonden te wachten tot onze boeking weer boven water was (lees; er wordt druk getelefoneerd naar managers en andere mensen) hing ik nog bijna met mijn hoofd in een spin. Soms heb ik spijt als haren op mijn hoofd dat ik Afrika zo leuk ben gaan vinden.

Ps. Spin is niet giftig. Toch heb ik daar geen boodschap aan 😉 .

Donderdag

Yeah! We zijn in Krugerpark! Een aaneengesloten wildgebied groter dan Nederland en België samen. Zo veel dieren. Zo veel avonturen. Midden in een groep buffels belanden. Baby olifantjes die in de zonsondergang achter de auto langs rennen. Op een brug uit de auto terwijl een olifant aan het eind van de brug staat (op deze brug mocht je eruit hoor). En nog wel 1.000 mooie avonturen. Ik kan intens genieten van nieuwe avonturen (ook al is Kruger niet echt avontuurlijk en is dit voor mij niet echt nieuw 🙂 ).

Vrijdag

In het donker de poort uit gereden (lees; 6 uur ’s morgens) op zoek naar een waterplas om een paar uurtjes beesten te kijken en te ontbijten met geweldig uitzicht. Waren de twee dichtstbijzijnde plassen helemaal opgedroogd en zien we nauwelijks iets onderweg  🙁 .
Het werd een lange dag van wild spotten. Nadat we de rest bij het huis hebben opgehaald, scheuren we weer verder op jacht naar dieren. We zien badderende olifanten. Spelende impala’s. Een hele grote migratie van buffels. Nijlpaarden die lagen te zonnebaden. Krokodillen overal en nergens. En een hele enge aanvaring met een olifant. Een eenzaam mannetje stond aan de kant van de weg. Hij leek weinig aanstalten te maken om verder de struiken in te lopen dus we besloten er langzaam omheen te rijden. Begint de olifant een boom de vernieling in te helpen. Toch maar wat meer gas bijgeven. Draait de olifant zich abrupt naar ons toe met flapperende oren. Wij allemaal een hartslag van 220.

Zaterdag

Weer om 6 uur in het donker de poort uit. Deze keer waren we meer succesvol. We zagen een jakhals die ruzie kreeg met een vogel van 1.30 meter. Ze bleven maar rondjes om een bosje rennen als een soort Annamaria Koekoek. Het had niet misstaan in een documentaire van National Geographic. Beetje jammer dat mijn telefoon geen tv waardige opnames maakt 😉 .

Op de weg liepen allemaal hele rantsige insecten van wel 10 cm groot. Gelukkig liepen er ook hele mooie kameleons op de weg. Wel een beetje scheel die beesten. Één oog in zijn broekzak en één oog op mij gericht.

De mooiste afsluiter van het Krugerpark is absoluut een groep wilde honden. In al die keren dat ik in Zuid Afrika was, heb ik ze nog nooit eerder gezien. Ze waren bijna uitgestorven maar beginnen nu weer in aantal toe te nemen.

Aan het eind van de middag checkten we in bij een zeer luxe lodge. Je weet wel zo een lodge met een welkomstcocktail en handdoeken opgevouwen als een soort olifantjes en eten wat aan elkaar geregen wordt met de stekel van een stekelvarken (diervriendelijk hoor, niet speciaal voor de maaltijd van een stekelvarken afgetrokken). Dit park ligt tegen Krugerpark aan en er zijn geen hekken tussen dit park en Krugerpark.

In de avond gingen we met een jeep de wildernis in op zoek naar nog meer wild. Gewoon overal achter de gids aan sloffen en kijken naar wat hij aan wijst. Dat past natuurlijk perfect bij mijn luie persoontje 😉 .

Zondag

Na de ochtend game drive was het tijd voor wentelteefjes en vers fruit. Gevolgd door een massage in de buitenlucht. Was het de afgelopen dagen nog 30 graden was het nu ineens 20 graden dus ik ging naar de massage met mijn muts op. Eigenlijk liep ik er dus gewoon bij zoals de Zuid Afrikanen op dit moment. Voor hun is het winter. Voor ons is het met 30 graden gewoon zomer. We vallen hier behoorlijk op in onze zomerkleren terwijl iedereen erbij loopt zoals wij in November.

De rest van mijn zondag heb ik gebruikt voor dit weekoverzicht en tegelijk naar de waterplas staren om te zien of er nog iets interessants voorbij gewandeld kwam.

Mocht je nog meer willen lezen over deze reis of mijn andere blogs over Zuid Afrika?

Check dan eens onderstaande linkjes.

De 5 beste parken om wild te spotten in Zuid Afrika

Weekoverzicht #22; rassenscheiding, heimwee en keramische poedels

Reizen als vrouw alleen; tips voor veilig reizen

Van Kaapstad naar Johannesburg in 4 weken; route en must-see inclusief reistijden/afstanden en hoteltips