Ik besteedde het grootste gedeelte van mijn week aan het kopen van nutteloze spullen en aan de chaos op mijn werk. We hebben nu dode vogels in huis, martelwerktuigen en milieu-onvriendelijke schoenen. Ik ging helemaal los met mijn idiote inkopen. Maar eerst konijnenspam, want die vinden dat sowieso alles stuk mag.
Maandag; elk nadeel heeft ook wel eens een voordeel
Mijn dag begon op stal. Alle paarden stonden hoopvol naar me te kijken toen ik om zeven uur aan kwam rollen om ze te gaan voeren. Toch nog iemand die enthousiast is over mijn werk want daar hield het goede geval van mijn dag wel zo ongeveer op. Een nieuwe week van drama en ellende op mijn werk begon al vroeg op maandagochtend. Gelukkig mocht ik ook de jaarlijkse werknemersenquête invullen waarin ik mijn ei heel goed kwijt kon dit jaar. Misschien is het zo’n gek idee nog niet om eens op zoek te gaan naar een andere baan. Met de stijgende energie- en benzineprijzen gaat de landbouw het komende jaar door een nog dieper dal dan waar ze al in zitten. Zeker nu corona weer oplaait in landen waar de vaccinatiegraad nog heel laag is.
Ik hoorde van mijn Roemeense collega dat in twee weken tijd het aantal IC patiënten zo extreem hard was opgelopen dat hun ziekenhuis nu al uitpuilden en patiënten over werden gebracht naar Hongarije. De vaccinatiegraad in Roemenië is maar 30-35%. In Nederland lijkt al dat vaccineren gelukkig effect gehad te hebben. De cijfers lopen niet heel hard op en als ze oplopen dan is het met allemaal anti-vaxxers die liever de wereld compleet naar de kloten zien gaan en de ziekenhuizen weer vol laten stromen.
Als in half Europa straks de lockdowns weer beginnen, dan lijdt de landbouw daar nog meer onder. Verminderde consumptie, overschotten in productie, stijgende kostprijzen. Het zou me niks verbazen als mijn werkgever nog een paar flinke reorganisaties gaat doorvoeren om ook bij ons kosten te snijden.
Maar goed, dan ga ik wel vervroegd met midlife retirement. Elk nadeel heeft zo ook wel eens een voordeel.
Netflix tip
Disturbia: in deze film wordt middelbare scholier Kale Brecht (Shia LaBeouf) nukkig, teruggetrokken en gedeprimeerd na de dood van zijn vader. Nadat hij op school een leraar heeft aangevallen, wordt hij veroordeeld tot drie maanden huisarrest en begint zijn buren te bespioneren. Het begint er steeds meer op te lijken dat zijn buurman een seriemoordenaar is. Het is een matig interessante film. Eentje die je uit verveling prima kunt kijken. Je hoeft niet op te letten want het verhaal is redelijk simpel.
Dinsdag; martelwerktuigmat
Ik ben enorm gevoelig voor marketing en nieuwe gadgets om te testen. Wanneer je mij voor Tell Sell reclames zet, dan moet ik aan het einde van de dag al die spullen hebben, want dat maakt mijn leven helemaal compleet. Mijn ouders maken nog steeds grapjes over de Paintstick waarvan ik jarenlang als puber tegen ze zei dat ze die moesten kopen.
Na mijn yoga retreat in Griekenland had Google ads bedacht dat ik nu alleen nog maar geïnteresseerd zou zijn in alles wat te maken heeft met die wereld; speciale yogastoelen, bijzondere yogamatten, zen-apps, mindfulnesstrainingen en wat nog meer.
Een van de advertenties die zeer regelmatig over mijn Facebook langs dreef, was voor een acupressuur mat. Dat is zo’n mat met allemaal kleine, plastic spijkertjes eruit (*eigenlijk is het gewoon een moderne versie van een spijkerbed) die zogenaamd allemaal gezondheidsvoordelen zou moeten hebben. Denk aan:
- een gezonde, diepe nachtrust.
- losmaken van vermoeide, stijve spieren.
- verminderen van hoofdpijn.
- herstel van de spieren na letsel en sporten.
- algemeen wellness-effect voor lichaam en geest.
- helpt tegen pijn in de voeten, nek en schouders, rug en benen.
Wanneer je erop gaat liggen zetten de spijkerpuntjes druk op alle belangrijke zenuwpunten van je lichaam. Je voelt een lichte pijn. De hersenen registreren die pijnsignalen. Als reactie daarop maken je hersenen endorfine en oxytocine hormonen aan. Deze hormonen hebben positieve effecten op zowel je mentale als fysieke gezondheid.
Wanneer ik dat lees, dan denk ik alleen maar; als ik mijn benen laat harsen voel ik ook pijn, maar ik word er mentaal niet heel veel gezonder van. Ik kan zo veel bedenken waar ik pijn van heb, waar ik toch fysiek en mentaal niet heel veel fitter van word. Waarom zou ik dan allemaal spijkers in mijn rugvet willen duwen?!?
Lang verhaal kort; ik heb nu dus een acupressuur mat gekocht via Marktplaats.
Hoe het bevalt? Mijn rug ziet er na een sessie uit alsof ik een vreemde ziekte heb opgelopen waarbij allemaal wormpjes gaatjes hebben gegeten in mijn huid. Los daarvan is het in eerste instantie pijnlijk, maar verandert dat in een paar minuten naar een heel warm en ontspannen gevoel. Tot nu toe ben ik enthousiast. Over een paar maanden maar eens zien of ik nog steeds fan ben.
Woensdag; dooie vogeltjes
Ik was de hele week helemaal in de stemming om te kopen. Nutteloze rotzooi, zinloze spullen en dingen die ik helemaal niet nodig had, maar waar ik toch echt niet zonder kan. Zo ook deze dag. Soms blader ik in de Marktplaats app door advertenties in de buurt. Dit is een speciale functie in de app van Marktplaats voor mensen die nieuwsgierig zijn wat hun buren in de verkoop doen. Je kunt echt ontzettend veel van mensen te weten komen als je hun advertenties bekijkt. Muziekvoorkeur, echtscheidingen, hoe oud de kinderen zijn, wat voor huisdieren ze hebben, hoe hun woonkamer eruit ziet, welke fysieke problemen ze hebben. Een absolute aanrader voor alle FBI wannabees.
Ik dwaal weer af. Ik zat dus door advertenties in de buurt te bladeren en kwam iemand tegen die opgezette vogeltjes verkocht. Ik heb werkelijk geen idee waarom ik per se een opgezette parkiet wilde hebben, maar ons huis is nu een kanarie rijker. Voor de zekerheid heb ik nog wel gevraagd hoe ze aan die vogels was gekomen. Straks is het zo iemand die illegaal geïmporteerde zeldzame vogels opzet en ik straks een inval heb van de politie omdat ik het laatst levende exemplaar van de nu uitgestorven blauwe bosparkiet in mijn huis heb staan. Maar niks van dat alles. Ik trof een vrouw aan in een helemaal lichtroze huis. Echt alles was lichtroze. Overal stonden opgezette dieren. Niet van die enge everzwijnen of enorme beren. Het waren allemaal schattige vogeltjes die hun leven in de dierenwinkel niet hadden overleefd. Ze was een taxadermist (*of is het taxadermioloog?).
Hoe ik die vogel mee naar huis nam? Op de scooter natuurlijk. Wat mensen daar van denken als je bij het stoplicht stil staat? ……. Geen commentaar.
Donderdag; naar het theater
Mijn avond begon met een romantisch diner bij burgerbar Meneer Smakers. Ze adverteren met “De Beste Burgers in Town”. Ik bestelde Tante Mila (*Vegetarische burger van rode linzen, walnoten, verse kruiden en chilipeper. Met yoghurtsaus, tomaat en avocado) met zoete aardappelfriet en vegan mayonaise. Dat was zeker niet de Beste Burger in Town. Wat een ontzettend smerige hamburger was dat. Na twee happen heb ik de burger laten staan. De rode linzen burger was nog vloeibaar. Het had de consistentie van avocado en droop letterlijk tussen het broodje uit. Het is niet raar om van een burger te verwachten dat deze niet zo vloeibaar is als ragout toch?
Helaas blijken de meeste mensen het concept klantenbinding nog steeds niet te begrijpen. Maarten ging naar de balie en vroeg aan de jongens achter de balie of ze er iets aan konden doen, want we vonden beiden de burger echt niet weg te krijgen en als de hamburger zelf nog vloeibaar is, dan is het niet heel raar dat ik iets anders had verwacht toch? Helaas konden ze dat niet.
En daar hebben ze een kans laten liggen. Wat zou de kostprijs van zo’n burger geweest zijn? 2 euro? Het zou ze slechts twee euro kosten om me een goed gevoel te geven. Nu vertel ik iedereen dat je beter niet naar Meneer Smakers kunt gaan, want de vegetarische burgers zijn niet weg te krijgen daar. Ik had ook kunnen schrijven:
Ik had de Tante Mila (geen aanrader), maar kreeg van de supervriendelijke bediening bij Meneer Smakers de … (vul in welke andere burger), en die was fantastisch. Echt super dat ze me niet met honger de deur uit lieten gaan vanwege mijn eigen slechte menukeuze.
Hoeveel zou het kosten als een paar mensen bovenstaande lezen en daarom liever naar de Burger King gaan die er recht tegenover zit versus het aantal mensen wat bovenstaand alternatief had kunnen lezen en daarom misschien juist wel naar Meneer Smakers waren gekomen? En dat voor 2 euro.
Maar goed, daar eindigde de avond nog niet. Vorig voorjaar zouden Maarten en ik met twee vrienden naar de theatershow van Daniel Arends gaan. Geannuleerd vanwege corona natuurlijk. De show werd maar liefst vijf keer verplaatst, maar de overheidsregels bleken te beperkend te blijven om de show door te kunnen laten gaan. Na ruim anderhalf jaar was het dan eindelijk zo ver.
Het hele theater zat vol. Echt propvol. Ik zat zonder mondkapje naast wildvreemde mensen. Superraar. Ze konden gewoon in mijn richting ademen. Ik ben niet meer gewend dat mensen zo dicht in mijn persoonlijke ruimte zijn. Arm tegen arm. Mensen die voor je langs moeten om naar de andere stoelen op de rij te komen en met hun neus bijna de mijne aanraken. Ik was helemaal gewend aan al die ruimte voor mezelf. En als mensen dan toch dicht bij me waren, zoals in het vliegtuig, dan kon ik ze in ieder geval nauwelijks zien met hun mondkapjes op. Dat oude normaal is een stuk minder comfortabel geworden door al die social distancing van de afgelopen anderhalf jaar.
De show van Daniel Arends was trouwens amusant. Er zat nauwelijks lijn in en de grappen gingen van moppen over dieren tot diepzinnige grappen over verwende, rijke, groene mensen met drie kinderen. Aanrader dus!
Vrijdag; laat dat geld maar wapperen
De dierenarts kwam langs om naar Soura haar been te kijken. Uiteraard deed Soura weer alsof ze dood ging, toen de dierenarts alleen nog maar met het scheerapparaat aan kwam zetten. Gezien de reactie van mijn paard zou ik denken dat de dierenarts eerder probeerde met prikkeldraad haar been door te zagen, dan gewoon wat haar weg te scheren.
Gelukkig was het allemaal niet heel ernstig volgens de dierenarts. Soura heeft wel een peesbeschadiging volgens de echo, maar het is niet heel dramatisch. De komenden weken rustig aan weer opbouwen en dan zouden we volgend jaar weer als een stel malloten door het bos moeten kunnen racen.
Niet veel later sprak ik met mijn moeder af in de stad. Ik check al een paar jaar bij elke tweedehands winkel of ze een paar leuke zwarte laarzen hebben. Na al die jaren heb ik nog steeds geen nieuwe laarzen. Dan maar niet de wereld redden. Ik wil een paar nieuwe laarzen. Gloednieuw. Uit de winkel. Nog nooit gedragen. Dus liepen mijn moeder en ik langs alle schoenenwinkels in Arnhem. Je raadt het vast al; ik kon nergens een paar leuke schoenen vinden. Wil ik een keer te veel geld uitgeven voor een paar schoenen, en dan blijkt de mode zo lelijk en eentonig dat ik alsnog zonder schoenen sta.
En omdat het weer kan, gingen we met z’n allen uit eten. Maar maandag begin ik echt met afvallen hoor. Had ik recent al vermeld dat ik om precies te zijn 0!! gram af ben gevallen. Ik snap niet waarom ik maar niks kwijt raak met al die etentjes en snackbarbezoekjes.
Zaterdag; wanneer de blaadjes er nog aan zitten
Maarten, ik, Soura en mijn moeder wandelen een heerlijk rondje door de bossen. Wat is het toch fijn om zo dicht bij de natuur te wonen. We slenterden uren door het zonnetje terwijl we stonden te wachten op Soura die bij elke struik moest checken of de blaadjes nog vast zaten. Toen we langs Soura haar oude huis wandelden, kreeg Soura van de hoefsmid die daar toevallig was, nog even een snelle aanpassing aan haar hoeven om die kapotte pees iets minder te belasten.
Na een lekkere lunch bij mijn moeder viel ik thuis op de bank in slaap. Zo oud ben ik inmiddels dat ik ook overdag een middagslaapje moet houden. Of ben ik eigenlijk gewoon een enorme huismus dat ik het heel fijn vind om op zaterdagavond niet naar een of ander hipster feestje te moeten?
Zondag; naakte billetjes
Speciaal voor jullie een foto van naakte billetjes van een van de padden in onze tuin. Ik ging alleen naar Soura en keek Formule 1 dus niks spannends om over te vertellen. Ik heb niet eens duizend meningen over allerlei onderwerpen om met jullie te delen op deze zondag. Dus daarom paddenbilletjes.
