Week 9 van de vrijwillige isolatie. Een week waarin de autobranden steeds dichterbij komen, waarin ik voor jullie allemaal mooie DIY Lego projecten tips heb, en een week waarin ik weer de helpdesk moest bellen. Maar eerst konijnenspam, want die zijn heel druk geweest met DIY tuinieren.
Maandag; helpdesk part III
Jullie dachten natuurlijk dat alle vliegticket drama’s voorbij waren toen ik een omboekingsformulier had ingevuld. Dacht ik ook. Maar mijn helpdesk karma is niet in al te beste staat. Precies twee dagen voor vertrek had ik nog steeds niks gehoord. Het gaat me niet gebeuren dat ik mijn tickets verlies omdat een of andere helpdesk mijn aanvraag niet op tijd heeft verwerkt en de luchtvaartmaatschappij dan zegt dat ik niet op ben komen dagen op mijn vlucht. Tegen het zeer dwingende advies van de boekingsmaatschappij om ze niet te bellen wanneer je al een aanvraag hebt lopen in – belde ik ze natuurlijk toch. Want ik wil mijn record helpdeskbellen proberen te verbreken.
Dus daar gingen we weer. Keuzemenu. Schel wachtmuziekje. Ik doe mijn oortje in, want het zal wel weer lang duren. Na 10 (!!) minuten nam er al iemand op. Ik schrok me kapot. WTF…?!? In paniek scheur ik naar een andere kamer, want Maarten zat in vergadering. Ik probeer ergens in mijn aantekeningenboek de reserveringsnummers te vinden terwijl ik tegelijk in mijn Mumbai Engels probeer uit te leggen wat mijn vraag is. Volgende keer heb ik graag weer normale wachttijden van minstens een uur in plaats van deze korte tijden. Ik was totaal niet voorbereid.
Ik leg het verhaal uit. Ze zet me even in de wacht. Helaas kon mijn ticket niet om geboekt worden naar februari 2021. Hoezo niet? Dat staat in jullie eigen email die ik maar liefst drie keer heb ontvangen. ‘Ja, mevrouw, maar in de voorwaarden (* die we om u te zieken zo moeilijk vindbaar hebben gemaakt dat je er nooit achter was gekomen) staat dat je herboeking binnen 1 jaar na aankoop moet zijn.’ Zucht… oke, annuleer alles dan maar. Ik word weer even in de wacht gezet. ‘Ja mevrouw, annuleren lijkt te kunnen met uw ticket. Het gaat wel een paar maanden duren voordat u uw geld heeft wanneer uw aanvraag goed gekeurd wordt.’
Over een paar maanden weer een helpdesk update wanneer ik waarschijnlijk geen geld heb ontvangen (*hoopt dat helpdesk karma tegen die tijd hersteld is).
Dinsdag; DIY Lego
De hele woonkamer ligt vol met Lego. In het weekend had ik al alles gebouwd waar we nog boekjes van hadden en met heel wat Google werk ook nog wat sets gebouwd waar de boekjes zoek van waren. Er bleven nog wat stukjes over (*lees minstens duizend stukjes). Met wat ideeën van Pinterest bouwden Maarten en ik voor op onze nachtkastjes twee telefoonhouders van Lego. Ik had het geniale plan om deze op wieltjes te zetten. Weet je wat er dan gebeurd wanneer je wekker de volgende ochtend af gaat? Yep, mijn telefoon rijdt er op mijn Lego bouwwerk vandoor.
Woensdag; autobranden
Midden in de nacht stond Maarten voor het raam. Hij was wakker geworden van een paar knallen. Gezien de buurt waar we in wonen hadden het geweerschoten kunnen zijn. Maar geen wildwesten deze keer. Aan de overkant van de weg stonden allemaal politieauto’s en brandweerwagens met zwaailichten om de zojuist in brand gestoken auto’s te blussen. Al weken woeden er door heel Arnhem autobranden. Heb ik echt nooit begrepen dat je bereid bent om ’s nachts door de stad te dwalen om een auto in de fik te steken. Geen enkele haar op mijn hoofd (en daar zitten inmiddels best wat grijze haren tussen) die er aan denkt om niet als marmot, opgerold onder mijn dekbed, de nacht door te brengen.
Donderdag; saai leven
Ok, mijn leven is nu officieel gewoon saai. Ik zie het verschil tussen de meeste dagen niet eens meer. Ik zit elke dag om 7 uur of half 8 te werken. Na mijn werk ga ik op de meeste dagen naar Soura. Ik kom thuis en ga koken. Ik speel met Lego en ga slapen. En zo gaat het dag in, dag uit.
Dus dan maar een Netflix tip voor wanneer jullie ook een keer helemaal niks te doen hebben.
Netflix tip
Men in Black International. Dit is de laatste film in de Men in Black serie. Geen Will Smith deze keer, maar een zeer goed alternatief; Chris Hemsworth (Thor). Zonder shirt, met spieren. Schijn je tegenwoordig niet meer te mogen doen; objectiveren van mensen. Maar hoe moet ik jullie anders uitleggen dat dit best een leuke film is om te kijken?!? Want de verhaallijn en de plottwists zijn weinig boeiend.
Vrijdag; interview over ecorexia
Tussen alle werkvergaderingen door belde een student van de Hogeschool voor de Kunsten voor een interview met mij over ecorexia en ‘groene vermoeidheid’ (ik schreef daar ooit eens een blog over). Ze verzamelde data voor haar afstudeerscriptie over perceptie van duurzaamheid in de mode sector. Of eigenlijk over dat we tegenwoordig plat gebombardeerd worden met info over hoe groen en duurzaam een product is, maar dat niemand door de bomen het bos nog ziet. Eco-katoen wat helemaal niet eco is. Composteerbaar materiaal wat er 100 jaar over doet om te composteren. Zulk soort situaties.
Zaterdag; vetklep
Bij het Arnhems Gemaal kon je weer koeken bestellen voor afhalen. Ik propte als lunch een carrotcake met creamcheese, chocolade bananabread en een Finse koek naar binnen. Ik snap niet waarom ik die laatste kilo maar niet kwijt raak. Ik eet hartstikke gezond en snoep bijna nooit en toch blijven de kilo’s er maar aan (*sarcasme natuurlijk, want niemand wordt dik van lucht, maar wel van carrotcake met creamcheese).
In de middag trok ik te paard met een stalgenootje de bossen in. Kon ik tenminste nog doen alsof ik had gesport. Ik verbrande zo veel calorieën dat ik vond dat ik in de avond wel een frietje verdiend had met mayo, curry, uien en pindasaus.
Zondag; bijna 40 km/uur
Het was ontzettend lekker weer om te gaan paardrijden. Het perfecte moment om te testen of ik en mijn stalgenootje ons maximale snelheid record konden breken. Op een vlak, recht pad met een harde ondergrond haalden we bijna 40 kilometer per uur. Klinkt als bijna niks. Mijn scooter gaat al 50 km/uur. Maar wanneer je op een paard zit en zoveel kracht onder je voelt, dan is het gewoon eng. Ok, ik ben ook een oude sok aan het worden, dus wanneer ik zo hard ga, denk ik alleen maar ‘ niet struikelen want dan breek ik mijn rug’ en ‘niet schrikken en stoppen want dan klap ik tegen die boom’ en ‘whaaaaaaaaaa’.
Ik maakte van de Lego een bloempot met een Lego tuintje. Ik had nog overal in huis van die kleine plantjes slingeren die perfect in dit mini-parkje zouden passen. Daarna zette ik alle Lego op Marktplaats en de Lego waar ik geen idee had waar het bij hoorde gaf ik weg op een weggeefhoek. Mijn volwassen Lego fase is bij deze voorbij.
