Weekoverzicht #38: werktrip Kenia, massage mat en gerecycled plastic vloerkleed

Ik zat praktisch de hele week in Kenia voor mijn werk waar ik mijn ogen uit keek. Reizen plaatst de wereld in een heel ander perspectief. Maar eerst natuurlijk konijnenspam, want ook konijnen plaatsen de wereld in een heel ander perspectief.

Maandag

Een hele dag meeting over tropische rundvee rassen. Heel handig voor de Afrikaanse landen waar ik werk. Zij staren zich blind op zwart-witte koeien, terwijl die koeien de zware omstandigheden in Afrika nauwelijks aan kunnen. Het enige probleem is het bijgeloof in Afrika. Als de koe ook maar een beetje lijkt op hun eigen Afrikaanse rassen dan is het per definitie niet goed. Maar laat ik beginnen bij de eerste stap; mijn eigen distributeurs overtuigen dat dit een goed idee is.

Veel was er niet meer over van mijn dag. Het regende dus geen Soura en geen geklus thuis. Ik pakte zowaar mijn tas de avond van tevoren in (krijg je met zo’n fijne tas waar ik meteen mee op reis wil 😉 ) en ging er vroeg in.

Dinsdag

Vroeg eruit om naar Schiphol te gaan en in het vliegtuig naar Kenia te stappen. Normaal gesproken werk ik op de luchthaven door maar niet deze keer. Behalve Cyprus en Griekenland heb ik helaas ook alle andere landen van de collega die weg is, over de schutting gegooid gekregen. Dat zijn Rusland, alle stans zoals Pakistan en Oezbekistan, Noord Afrika zoals Libië en Egypte, Oekraïne en Wit Rusland. Een totaal onmogelijke taak dus de werkdruk wordt er bizar hoog van. In plaats van me door alle mail in mijn inbox te gaan lopen worstelen, heb ik mezelf getrakteerd op een manicure in een massagestoel op Schiphol. Ik moest toch nog 9 uur vliegen (plus een uur vertraging) dus ik had nog meer dan genoeg tijd om de mail in mijn inbox eens te bekijken.

Woensdag

Ik kwam gisteren na middernacht aan door vertraging op Schiphol en moest er deze morgen veel te vroeg uit voor een vlucht naar Eldoret (3:45 Nederlandse tijd opstaan). Wat dus neer kwam op maar vier uurtjes slaap. En ik ben niet leuk met weinig slaap. Mijn vlucht naar Eldoret was 45 minuten vertraagd en de lokale agent van mijn distributeur kwam mij een uur te laat ophalen.

“Afrika…. het land waar tijd vloeibaar is en afspraken een suggestie zijn.”

Ik had een meeting met inseminators. Ze hadden 100 mensen uitgenodigd en er kwamen er 95. Kiek, das nog eens een score. En nog veel mooier; er zaten een paar hele belangrijke regeringsfunctionarissen uit de Keniaanse versie van de gemeenteraad bij. Het is altijd lastig om verandering in gang te zetten wanneer iedereen in hetzelfde tempo moet veranderen. Wanneer één partij langzamer gaat, faalt het hele systeem. Ik hoop dat de lokale overheid meer regelgeving kan maken (en handhaven) om dit te voorkomen. Maar omdat Kenia hoog scoort op de corruptie index, ze ongeveer 42 verschillende stammen hebben en veel mensen vooral eerst zichzelf beter willen maken, vraag ik me af of ik in dit leven nog mee ga maken dat ze samenwerken en elkaar vertrouwen. Het eerste begin is er in ieder geval nu de overheidsmensen tenminste aanwezig waren.

Na de bespreking met de inseminators ben ik de proefvelden op de beurs wezen bekijken (die beurs waar ik niet meer heen ga vanwege mond en klauwzeer). Laat ik nu echt nul verstand hebben van aardappels, kool, mais of wat dan ook maar voor plantje, dus ik stond er maar wat tussen rond te hangen en ben uiteindelijk maar langs gegaan bij de Nederlandse Ambassade op de beurs. Vanwege de mond- en klauwzeeruitbraak hebben zij ook veel activiteiten af moeten zeggen. Gelukkig zijn het in Kenia geen Nederlanders. Nederland ruimde bij de laatste MKZ-uitbraak in 2001 preventief 270.000 dieren waarvan er zelfs 200.000 gevaccineerd waren. Belangrijkste reden om dit te doen waren de zware export beperkingen die een MKZ-land te verduren krijgt en dus de economische schade die het niet afmaken van al die dieren tot gevolg had (ter info; mond en klauwzeer is niet dodelijk en heeft ook geen effect op de mens, het is zoiets als een griepje). Kenia gaat de komende weken/maanden de dieren behandelen (kost ook een fortuin) maar er wordt daar niks geruimd/afgemaakt.

Ik sloot mijn dag af met de zoveelste vergadering. Welke dieren nemen we op in het portfolio de komende maanden, wat te doen met de problemen bij de overheid, wat staat ons te wachten met de verkiezingen in Kenia, komt er al regen aan voor het nieuwe regenseizoen?

Donderdag

Mijn hele schema voor deze week is over de kop gegaan vanwege die mond-en-klauwzeeruitbraak bij de grens met Oeganda – precies waar ik moest zijn. Om mijn tijd zo efficiënt mogelijk te gebruiken, ben ik alvast terug gegaan naar Nairobi. Alweer te vroeg op moeten staan zodat ik om half acht weer in het vliegtuig terug naar Nairobi zat.

Vanaf de luchthaven over de snelweg naar mijn eerste afspraak bij de veterinaire afdeling van het ministerie. Langs de snelweg zag ik struisvogels, buffels, grote groepen gnoes en impala’s lopen. Gelukkig stond er een hek langs de snelweg, ik hoef die neushoorn niet per se op de weg te zien. Maar hoe gaaf is het om op de snelweg te rijden en al die dieren te zien wandelen? De afspraak ging trouwens zo zo. Ik heb niet voor 100% mijn zin gekregen, maar we zijn wel heel veel verder gekomen. Heb geduld is het toverwoord in Afrika.

Door naar een afspraak met de marketing manager en de directeur van het bedrijf waar ik mee samen werk. Het hele salesteam moet getraind en geprofessionaliseerd worden. En hoe kun je daar beter over brainstormen dan bij een spinazie-butternut pancake met kaas.

Vrijdag

De eerste dag deze week dat ik er niet voor zes uur uit hoefde. Ik had een serie afspraken waar weinig spannends over te vertellen is. Onderweg naar mijn hotel nog even snel langs de Masai markt gegaan. Die markt is elke dag op een andere plek. Deze keer was deze in de parkeergarage van de Westgate Mall (die ene van die Al Shabaab aanval een paar jaar terug). Uiteraard kwam ik weer naar buiten met iets wat ik heel hard nodig heb; een nijlpaardschaaltje van speksteen. Nu is mijn leven helemaal compleet 😉 .

In de avond nog een vergadering en toen zat om 21.00 uur mijn werkdag er weer op. Net op tijd mijn bed in te duiken want ik was gesloopt door al die rare nachten.

 

Zaterdag

En ja hoor, weer belachelijk vroeg eruit. Nederlandse tijd stond ik om half vijf al weer naast mijn bed. Ik vloog de hele dag terug naar Amsterdam. Daar aangekomen eerst naar Haarlem. In Kroatië heb ik op de beurs een massagemat getest die erg goed beviel, maar 280 euro was. Dus in Nederland op zoek gegaan naar een tweedehands. Waarschijnlijk is dit zo’n ding wat je tien keer gebruikt en daarna in de kast gooit, dus daar ga ik niet de volle mep voor uit geven (…maar blijkbaar reis ik er wel voor om via Haarlem). Geniale aankoop trouwens. Nu krijg ik een eeuwigdurende Shiatsu massage tijdens het tv kijken zonder dat de masseur ooit moe wordt of zich verveeld.

Op onderstaande foto’s allemaal foto’s van de bussen van het private openbaar vervoer in Kenia. Deze bussen rijden niet volgens schema en zijn niet in handen van de overheid. Maar ze zijn wel heel vrolijk, met veel muziek en overal waar het kan; blacklight!

Zondag

Om half 6 al weer wakker, blijkbaar stond ik nog op Keniaanse tijd. Aangezien Maarten ook nog altijd slecht slaapt, hadden we om kwart voor 6 ontbijt op bed. Ik geloof dat dit het vroegste ontbijt op bed is wat ik ooit heb gehad.

In de mist naar Soura voor een saaie training in de bak. Soura eet veel te veel eikels die nu van de bomen vallen waardoor ze liters kwijl (nee, niet overdreven) om de zoveel minuten uit haar mond laat druipen. Dus ik ben vooral bezig geweest met haar zoveel mogelijk uit mijn buurt houden zodat ze niet in mijn laarzen of over mij heen kwijlt.

Thuis mijn nieuwe plastic vloerkleed van gerecycled plastic voor in de womancave uitgepakt. Nu wordt het helemaal een tweede woonkamer. De rest van mijn zondag bestond vooral uit opruimen, dit weekoverzicht afmaken en kijken naar een slapend konijn wat geniet van zijn nieuwe onderkomen.

Mocht je ze gemist hebben?

Mocht je ze gemist hebben, dan vind je hieronder de blog die deze week ook online is gekomen.

Onmisbaar op reis; menstruatiecups; Ok, het is een beetje (heel erg) een vrouwenonderwerp en ook nogal een awkward onderwerp, maar elke vrouw wordt wel eens ongesteld op reis. Wist je trouwens dat de gemiddelde vrouw 11.400 tampons en/of maandverband in haar leven verbruikt? Nu niet meer als je op dit geniale (reis)item over stapt. Oh en red de planeet ermee (een klein beetje)!! Lees mijn ervaringen met een voor mij nu al onmisbaar reisitem.