Zondag; olifant naast me bij Krugerpark
Huh? Alweer zondag? Die hebben we vorige week toch al gehad? Yep, dat heb je goed onthouden. Maar nadat ik vorige week mijn weekoverzicht online had gezet, kwam er ineens een olifant langs gewandeld. Nu ik dit zo schrijf klinkt het helemaal raar. We stonden gewoon op het terras met naast ons een wilde olifant (nou ja 50 meter verderop maar dat is toch verrekte dichtbij voor een olifant). Het voelt heel naakt om niet de (schijn)veiligheid van de auto om je heen te voelen. En ik kon het natuurlijk niet laten om een olifanten selfie te nemen.
Zo gaaf om zo dichtbij te zijn
Maandag; God’s window, potholes en panoramaroute, Zuid Afrika
En nog een week die ik alweer in Zuid Afrika door bracht. We reden de fantastische Panorama route met unieke vergezichten. Na een flinke klim door de jungle kwamen we bij Gods Window. Daar zo staand op de rand van de wereld, uitkijkend over wildernis en dorpjes had ik iets heel diepzinnigs kunnen denken maar maakte ik gewoon een selfie. Diepzinnig bewaar ik wel voor in het vliegtuig wanneer ik geen films meer heb om te kijken en mezelf diepzinnig in slaap filosofeer 😉 .
Lunch hebben we in de rimboe ergens aan de rivier gegeten. Een echte “big-mamma” kookte op hout gestookt vuur allerlei Afrikaanse gerechten. Geen elektriciteit, geen betalingen met je creditcard (wat trouwens bijna betekende dat we konden gaan afwassen want we kwamen erachter dat ons geld praktisch op was), en een fantastisch uitzicht over een rivier. Check ook het uitzicht vanaf de wc, dat is pas poepen met uitzicht 😉 . Dit leuke restaurant heet Potluck Boskombuis, in de buurt van Graskop.
Eindpunt van de dag was een superdeluxe vila. Om de vakantie een beetje relaxt af te sluiten zaten we drie nachten in een heel groot huis met zwembad (en apen, en spinnen (AAAHH, alweer!) maar daarover later meer).
Dinsdag; wegversperring door giraffen
De rest bleef thuis hangen, maar ik ga in Zuid Afrika natuurlijk niet niks zien. Dat kan thuis ook nog genoeg. Ik heb de oudste grotten ter wereld bezocht (Sudwala caves). De ingang van de grot had niet misstaan in een Indiana Jones film. In de grotten had ik ook eindelijk eens de kans om een vleermuis van heel dichtbij te bestuderen. Meestal zie ik ze van de onderkant wanneer ze aan het plafond hangen maar nu kon ik er met mijn neus op staan. De rest van de rondleiding heb ik geprobeerd om niet mijn enkels te breken. Ik had natuurlijk weer niet nagedacht over mijn schoenen toen ik vertrok waardoor ik op mijn laarzen met hakken door de grotten moest kruipen. En dan hoor je natuurlijk je moeder in je hoofd al zeggen; daar kun je toch niet op lopen in zo’n grot.
Onderweg terug naar huis werd de route geblokkeerd door drie giraffen die niet echt aan de kant wilden. In Zuid Afrika hebben files ineens een hele andere betekenis.
Dan duurt het even voordat je naar huis kunt
Woensdag; baviaanspin in de pistache nootjes
Ik laat geen kans voorbij gaan om paard te rijden. Nu ik al zo veel weken zonder Soura door het leven ga en ik tegen het eind van elke vakantie haar eigenlijk toch wel heel erg ben gaan missen, ging ik stiekem vreemd met een ander paard. In een fantastische omgeving reden we langs afgronden, zagen we wilde paarden, reden we dwars door de bossen en velden en genoot ik met volle teugen.
Ik ga natuurlijk niet voor een enkele paardrijrit mijn paardrijspullen mee nemen, dus op mijn gympies en in mijn spijkerbroek scheurde ik een paar uur door de wildernis. Na zo’n rit weet ik altijd weer precies waarom ik paardrijkleding draag. Mijn broek draaide rond mijn been, waardoor ik plooien kreeg en dus onder de blauwe plekken zat. Maar hé, ik reed paard in Zuid Afrika, dus daar heb ik wel wat blauwe plekken voor over. Voor de paardrijfanaten onder jullie; Kaapschehoop Horse Trails in de buurt van Nelspruit….. zeker niet overslaan als je daar in de buurt bent.
Het andere hoogtepunt van de dag was mijn moeder hysterisch rond te zien rennen omdat er een jumbo spin langs haar stoel liep (tja… Afrika 😉 ). De spin had zich mooi het bakje pistache nootjes toegeëigend maar koos uiteindelijk eieren voor zijn geld en rende er vandoor.
Donderdag; Johannesburg eindstop Zuid Afrika rondreis
Goed begin van de dag
Ontbeten bij een heel fijn tentje met superverse smoothies en fruitbowls (yeah! daar zijn ze weer) genaamd Magnolia (in White River) en toen door naar Johannesburg. Dat is een knap saai stuk om te rijden en behalve de Sabel antilope, niks gezien onderweg. Nadat we de auto in geleverd hadden is iedereen op zijn kamer gecrasht. Johannesburg is niet echt een stad waar je na 6 uur ’s avonds nog voor de lol over straat gaat dus heel veel meer konden we ook niet doen.
Vrijdag; rassenscheiding en apartheidsmuseum in Johannesburg
Ieder ras zijn eigen entree bij het museum
Om 23.15 uur zou het vliegtuig pas vertrekken en om 11.00 uur moesten we al uitgecheckt zijn. Mijn ouders en broertje zijn een Johannesburg tour gaan doen en Maarten en ik zijn naar het Apartheidsmuseum geweest. Mocht je ooit in Johannesburg zijn, dan mag je het Apartheidsmuseum echt niet over slaan. Hoe naar het ook is, ik vind dat iedereen moet weten hoe bizar het is om te spreken over rassenscheiding.
Het is echt afschuwelijk om te zien hoe dom, arrogant en naar witte mensen daar waren. En wat nog veel erger is, dat waren ook heel veel Nederlanders. Nederlanders zo oud als je eigen ouders of misschien wel zo oud als jezelf. In de jaren 90, toen ik al op de middelbare school zat en leerde over slavernij, gingen in Zuid Afrika blanken en zwarten nog naar verschillende wc’s, kregen zwarte mensen vrijwel geen onderwijs en mochten ze niet eens een eigen huis kopen. Als je dan in het museum de interviews op tv ziet en hoort wat voor onzin ze uitkramen, dan schaam je je gewoon dat je uit Nederland komt of dat je wit bent, of dat je überhaupt mens bent.
De rest van de tijd tot aan de vlucht rond gehangen op het dakterras van het hotel om te luisteren naar de avondgeluiden van Johannesburg. Bij de security check op de luchthaven was het nog heel ongemakkelijk. Er werd een tas van ons tussenuit gevist omdat er een komkommer in zat. Stond Maarten daar met een rood hoofd uit te leggen dat dat rare lange ding op de monitor een komkommer was (awkward!!).
Zaterdag; klussen aan de womancave
Moe maar heel happy met de nieuwe schuur
Na 11 lange uren vliegen eindelijk thuis. Parkflyrent, waar we onze auto stalden, had deze twee keer verhuurd. Eén keer aan iemand uit Zuid Afrika (hoe toevallig) en een keer aan een Nederlander. Nu was het in Nederland ook wel erg mooi weer om cabrio te rijden. We kregen wel te horen dat onze auto toch wel lastig schoon te krijgen was (schaam, schaam). Tja, dat krijg je blijkbaar met van die paardenmensen, die auto’s zijn niet om aan te zien.
In onze vakantie is de aannemer door gegaan met de woman cave/schuur afbouwen. Het ziet er echt fantastisch uit, eindelijk een overdekte plek waar we bijna het hele jaar rond lekker kunnen zitten. Nu nog inrichten en dan ben ik de hele zomer rondom mijn gerecycelde kacheltje te vinden. Nou ja, hele zomer…. ik ga ook weer een paar keer naar het buitenland. Laten we hopen dat er ook nog een hele lange nazomer komt.
Nog veel belangrijker van terug zijn in Nederland; ik kan eindelijk weer naar Soura toe. Nadat ik mijn tas af had gegooid meteen in de auto gesprongen om mijn allerliefste pony te knuffelen. Het was van dat veelte warme vochtige weer dus ze was één en al stof. En ze was moddervet. Dat mooie atletische lijf was veranderd in een uitgezakte walvis (het is goed dat ze niet mee leest op deze blog want dan zou ze me nooit meer aan kijken).
Gelukkig was ik zelf na drie weken met lekker Afrikaans eten ook veranderd in een uitgezakte walvis, dus tijd om samen op bootcamp te gaan. Helaas heeft Soura het geheugen van een fruitvliegje dus ze vergeet na een paar weken vakantie wat ook al weer de afspraken waren over wie beslist over de snelheid en richting die we op gaan. Bezweet kwamen we terug uit het bos en zijn we lekker samen onder de waterkraan gesprongen om wat af te koelen. Soura is daarna in de modder gaan rollen, maar dat heb ik maar over geslagen. Ik heb niet het idee dat Maarten mij zo veel aantrekkelijker vind wanneer ik onder de modder thuis kom 😉 .
Even afkoelen na een rondje scheuren
Zondag; tussen kunst en keramische poedels
Een echt vlees hamburger
Tijd om de loungeset te gaan bouwen. In de praktijk betekende dat we in de grote berg hout die we na de verbouwing van de schuur over hadden, gingen zoeken naar geschikt hout. Daarna kregen we het warm dus die loungeset moet nog even wachten. Om bij te komen van die grote inspanning een echte hamburger gemaakt. Ik eet eigenlijk helemaal nooit meer vlees. Niet omdat ik tegen het doden van dieren ben, maar om hoe we ze tegenwoordig houden. Deze hamburger komt van wilde runderen die hun hele leven vrij rondlopen in de uiterwaarden en niks moeten. Af en toe worden een aantal dieren hiervan afgeschoten om de uiterwaarden niet te zwaar te belasten. Van zo’n koe komt deze hamburger.
In mijn cabriootje een vriendin opgehaald om bij te kletsen. Ik loop natuurlijk vreselijk achter met alle stal roddels. Welk paard doet het nu met wie, welk paard had er laatst die belachelijke jas aan en wie zei wat tegen wie, je kent het wel 😉 .
Soura loopt als echte cowboy met een sprietje in haar mond rond
Om de dag af te sluiten ging ik naar Tussen Kunst en Keramische Poedels. Een markt met betaalbare kunst (en kitsch), design, vintage, kleding, eten, muziek en meer! Dat was wat het evenement op Facebook omschreef. Nou het was echt drie keer niks. Er waren 4 kunstenaars en 1 Vietnamese (denk ik) vrouw voor de saté. Voor de rest zat het vol met van die super artistieke types die over van die super artistieke dingen praten. Helemaal niks voor mij. Ik kwam nog wel een grappig bord tegen in de stad. Was ik toch niet helemaal voor niks op pad gegaan. 
Mocht je ze gemist hebben
Mocht je ze gemist hebben, dan hierbij nog de linkjes naar de blogs van afgelopen week.
Onmisbaar op reis: speciale lenzen voor je telefoon; voor als je geen zin hebt om een spiegelreflex camera mee te slepen maar je toch net even iets leukere foto’s wilt maken met je telefoon.
Bizarre activiteiten op luchthavens; sommige luchthavens kun je veel meer doen dan alleen parfum kopen en tijdschriften bladeren. Op welke luchthaven kan je je tanden laten bleken en je laten onderzoeken op SOA’s? En op welke luchthaven kun je schaatsen? Lees alles over deze en andere luchthaven activiteiten in de nieuwste blog.