Een week die volledig bestond uit mijn werktrip naar Kenia waar het 25-35 graden was. Ik ben helemaal verliefd op Afrika (de meeste plekken dan). Het is hier altijd gezellig. De mensen zijn vriendelijk. Ze zetten je af met een glimlach. En de zon scheen. Waar ik vorige week nog schreef over mijn winterdip, is die deze week als sneeuw voor de zon verdwenen (pun intended). Het was een week die me er weer aan herinnerde waarom ik zo gek ben op dit reizende leven.
Maandag
Een thuiswerkdag. Ik moest nog zo veel bellen dat ik daar mijn collega’s niet mee wilde storen. Dus ik kon lekker in mijn pyjama werken de hele dag. En ik was druk bezig mijn koffer in te pakken voor mijn trip naar Kenia en Oeganda (lees hier en hier over de voorbereidingen die ik doe voor reizen naar Afrika). ’s Avonds kregen we een aannemer op bezoek om te praten over de verbouwing van onze schuur tot Woman Cave. Ik heb nu al zin in het voorjaar wanneer ik mijn woman-cave in gebruik kan nemen.

Impressie van onze nieuwe achtertuin, uiteraard met twee konijntjes als Uddel er niet meer is
Dinsdag
Mijn gehele dagbesteding bestond vandaag uit vliegen. Ik vloog gelukkig met een rechtstreekse vlucht naar Nairobi. Schreef ik vorige week nog dat ik nooit op deo bezuinig als ik naar Afrika ga. Blijkbaar doet niet iedereen daar aan. Ik had iemand naast me die vreselijk stonk (argh). Zo lang hij niet bewoog, viel de stank mee. Zo’n lange dagvlucht is wel perfect om te werken. Kon ik eindelijk die presentaties voorbereiden waar ik afgelopen twee weken maar niet aan toe kwam. Bij aankomst op de luchthaven meteen mijn dikke sjaal af, jas uit en haar omhoog, want het is hier goed warm. Natuurlijk weer de verkeerde rij bij de douane (hoe ik het toch altijd voor elkaar krijg?!?) en meteen al het eerste insect wat het op mij gemunt had. Maar verder heb ik niks te klagen hoor. Tja, als je moe bent, kun je maar weinig hebben als het op insecten aan komt 😉

Groen uitzicht vanuit mijn hotel in Nairobi
Woensdag
Twee uur tijdsverschil dus om 5 uur Nederlandse tijd ging de wekker weer na een paar uurtjes slaap. Ik werd wakker in een zonnig Nairobi. Kikkers en ibissen op de achtergrond. Tijd voor een dag vol businessmeetings! Heel veel businessmeetings. Gelukkig gaat alles in Kenia heel relaxt. Ze beginnen vroeg maar eindigen ook vroeg. Uiteraard hebben we erg uitgebreid geluncht in Zen Gardens en gingen we ’s avonds ook weer uit eten. Maar niet alles was positief en gezellig. Kenia heeft erg veel last van droogte. Het vee sterft, de mensen hebben honger, de onrust bij de grens met Somalië neemt toe en de eerstvolgende regens worden pas in april verwacht. Dit zou de komende maanden wel eens heel zwaar kunnen worden. Ik voel me dan altijd een beetje schuldig als ik naar Kenia kom om (kort door de bocht gezegd) hun verkopen te vergroten. Er zijn mensen die niet eens geld hebben om eten te kopen. Gelukkig zeiden ze zelf ook dat een aantal mensen er ook wel een potje van maakten. Bijvoorbeeld de Massai die vee hebben als status symbool. Zij hebben veel meer vee als dat nodig is en ze gebruiken het vee niet efficiënt. Nu gaan het vee allemaal dood. Dus in plaats van dat ze hun dieren op tijd verkopen, weigeren ze dat en zitten ze nu met een probleem. Dat probleem kan ik weinig aan doen. Maar wat ik wel kan doen is kennis leveren. Dus we hebben een plan gemaakt voor verschillende trainingen voor 2017. En nu hopen dat de regens eerder komen.
Een vrolijke noot in deze dag was de wc met uitzicht… op een steegje waar mensen liepen.

Wc met uitzicht
Donderdag
De hitte… ik kan echt niet tegen hitte. Ik val makkelijk flauw. Ik kan niet meer denken. Ik ben ongezellig. En dan heb ik dus Afrika als werkgebied. Lekker handig weer. Vandaag zijn we de Grote Rift Vallei ingetrokken. Snikheet natuurlijk. 6 uur was het rijden naar Eldoret. Maar onderweg wel bavianen, zebra’s en gnoes gezien. En nog veel leuker. Ik ben voor het eerst op de evenaar geweest. Dat moest natuurlijk even vastgelegd worden voor mijn “landmarks” verzameling. Dat maakt een boel van de zware hitte weer helemaal goed.

Op de evenaar
Vrijdag
Half 8 stond ik al weer buiten mijn hotel klaar om naar de eerste klanten te vertrekken. Vanwege de hitte had ik gevraagd of we extra vroeg konden vertrekken zodat we een groot deel van de bezoeken voor het heetst van de dag konden doen. Het was een lange werkdag. Om half 8 kwam ik weer terug bij mijn hotel. En dan ligt er nog een grote stapel email’s te wachten.

Koeien kijken en met de beste koe samen op de foto
Zaterdag
Een paar meetings (yep ook op zaterdag wordt er gewerkt als ik in het buitenland zit), maar vooral ook genieten van het fijne uitzicht vanaf mijn werkplek. Vanuit mijn hotel keek ik uit over de Kerio Vallei.

Fijne werkplek met zo’n uitzicht
Zondag
Even een dag wat rustiger aan doen. Vandaag ben ik naar Lake Bogoria gereden met een lokale chauffeur. Daar hebben ze heel veel flamingo’s. Verder hebben ze wat wild. Maar waar dit park vooral bekend om is, zijn de heetwaterbronnen. Waar we in Nederland overal bordjes en hekjes neer zouden zetten, kun je hier tussen het kokende water door lopen. Overal borrelt en spuit het uit de grond. Misschien ben ik een doemdenker, maar er komt een dag dat al het gesteente door het hete water uitgesleten is en het zo ineens instort. Heel relaxt vond ik het dan ook niet om daar te lopen. Uitzichten waren dan wel weer helemaal geweldig. Helaas was het boven de 40 graden, dus ik hield het er precies 15 minuten vol.
In de avond had ik aangenaam gezelschap van de beste marathon loper van Nederland, Michel Butter. Blijkbaar houden veel marathon lopers trainingskampen in Kenia, want hij was niet de enige die er elke ochtend op uit trok om weer een rondje van teveel kilometers te rennen. Het was een mooi gesprek tussen een topsporter en iemand die lui zijn tot een kunst heeft verheven (lees: ik dus).
You can always make money, you can’t always make memories!
Maarten kuvener
Supercool om op de evenaar te staan. Wil ik ook nog een keer heen 🙂