OMG, ik heb buiten geslapen vannacht. Nu denk je natuurlijk; waarom zou je dat doen?!?! Over een paar maanden ga ik twee weken paardrijden in de bergen van Kirgizië. Ik ga een trektocht maken waarbij een gedeelte van de tocht boven de 3.500 meter zal zijn.
Op die hoogte wordt het ’s nachts redelijk koud (lees; rond het vriespunt) dus het leek me handig om ter voorbereiding mijn nachtoutfit te testen. Niks is zo vervelend als niet kunnen slapen omdat je slaapzak voelt als deken van ijs. Nu is het nog redelijk koud in Nederland dus het perfecte moment om eens te kijken of ik voldoende aan had.
Mijn nachtoutfit bestond uit;
- Thermo-ondergoed; je kunt er niet genoeg van aan hebben. Het helpt met het afvoeren van het vocht wat je produceert als je slaapt. Katoen is bij lage temperaturen niet verstandig. Katoen droogt niet snel genoeg. Ga voor materiaal wat je droog houdt. Opwarmen met vochtige kleding is praktisch onmogelijk.
- Fleece liner voor mijn slaapzak. Deze zou mij 15 graden extra moeten geven en dat deed ie ook zeker. De fleece liner voert vocht perfect af waardoor ik het de hele nacht droog heb gehad en dus extra warm.
- Slaapzak van het merk Ayacucho. Deze zou een comfort temperatuur van -1 graden Celsius moeten hebben. Het is een mummie slaapzak zodat alleen mijn gezicht nog uit hoeft te steken in de bergen van Kirgizië. Maar de slaapzak kan ook gewoon open geritst mocht je heel claustrofobisch aangelegd zijn.
- Dubbele muts: ondanks dat ik mijn slaapzak helemaal dicht kan doen rondom mijn gezicht, doe ik toch altijd een dubbele muts op. Ik ben een enorme pieperd als het op kou op mijn hoofd aan komt. En de meeste warmte verlaat je lijf via je hoofd, dus deze goed inpakken kan sowieso gaan kwaad.
- Matje van 11 cm (ik wil natuurlijk wel een beetje luxe slapen in Kirgizië 😉 ). Dat matje is trouwens wel het grootste probleem. Ik kan er mijn draai niet op vinden, dus ik ben aan het heroverwegen om misschien toch iets anders te zoeken.
- Sokken; hiervoor geld hetzelfde als het thermo-ondergoed. En zorg ervoor dat er niks knelt. Geen bloedtoevoer is ook geen warmte toevoer.
Het was koud! Heel oncomfortabel! Maar ik heb het gehaald.
Ik kan niet zeggen dat het super comfortabel was, maar als het goed is gaan de fantastische uitzichten bij wakker worden dit helemaal goed maken. Als het in Kirgizië niet kouder dan het vriespunt wordt, dan ga ik het eind van die lange trektocht te paard makkelijk redden. Ik had het de hele nacht comfortabel warm, zelfs met de wind op mijn gezicht. Mijn matje wordt nog aan een nadere inspectie onderworpen om te zien of ik wellicht toch iets anders moet proberen.
Uiteraard neem ik jullie de komende maanden mee op de rest van mijn voorbereidingen voor mijn reis naar Kirgizië.
